maandag 10 november 2014

Opdracht betoog

Jongens en meisjes nu helemaal gescheiden?

Wim Kuiper, voorzitter van de Besturenraad, roept op om scholen te laten experimenten met gescheiden lessen voor jongens en meisjes. Volgens Kuiper ontwikkelen de hersenen van jongens en meisjes zich verschillend. Zo zouden jongens meer structuur nodig hebben en beter zijn in ruimtelijk denken, waar meisjes het beter doen in taal en goed zijn in zelfstandig samenwerken. Hier zijn sterke wetenschappelijke aanwijzingen voor. Hieruit concludeert Kuiper dat jongens en meisjes een verschillende onderwijsstijl nodig hebben, dit kan het beste vertaald worden in: gescheiden lessen. 1 Maar zijn gescheiden lessen wel echt dé oplossing?
 
 Het verschil van sekse wordt voorgesteld als de grote boosdoener voor de verschillen in prestaties in het onderwijs. Maar er zijn nog vele andere verschillen tussen jongens en meisjes, maar ook tussen jongens alleen. Denk eens aan de sociaaleconomische status of de etnische herkomst. En natuurlijk ook van toepassing is, niet alle jongens zijn hetzelfde. Niet alle jongens zijn even ‘slim’. De ene jongen haalt betere cijfers of leert sneller dan de andere jongen. Dit probleem verdwijnt niet door jongens van meisjes te scheiden.  
Tegenwoordig wordt er in de gemengde klassen ook al een ‘scheiding’ gemaakt tussen de leerlingen. De leerlingen die betere cijfers halen, hebben minder aandacht nodig dan de leerlingen die minder goed presteren. De groep die minder presteert, krijgt meer aandacht in de vorm van aparte uitleg en aparte opdrachten. Door dit punt nog meer te versterken zou de achterstand van jongens ook ingehaald kunnen worden. En uit eigen ervaring weet ik ook dat in deze aparte groep van ‘minder presteerders’ ook meisjes zitten. Hieruit kan men concluderen dat niet alleen jongens een achterstand hebben in de gemengde klassen.   
 
Het feit dat meisjes goed kunnen samenwerken, zou juist voordelig kunnen zijn voor jongens.2 In gemengde klassen bestaat de mogelijkheid om jongens met meisjes te laten samenwerken. Door deze samenwerking te stimuleren, kunnen de verschillende seksen juist van elkaar profiteren. Jongens kunnen helpen met hun goede ruimtelijk inzicht, de meisjes met hun taalvaardigheid en hun manier van werken. 
Als jongens van meisjes gescheiden worden, wordt het samenwerken met elkaar lastig.
Het idee bestaat dat jongens meestal niet goed kunnen samenwerken. De kans bestaat dat in een klas vol jongens, er nooit samengewerkt gaat worden. Als dit nooit gebeurd, leren jongens dit ook nooit. 
 
Tot nu toe werd er alleen maar gesproken over de lessen en zo goed mogelijke cijfers behalen. Maar op school gaat het niet alleen om rekenen en taal. Een ander, niet geheel onbelangrijk punt, is de sociale ontwikkeling van de jongeren. Het is heel belangrijk voor de leerlingen te leren omgaan met zowel meisjes en jongens. Door jongens en meisjes van elkaar te scheiden wordt dit punt belemmerd, waardoor deze vaardigheid niet genoeg ontwikkeld wordt. Dit kan gevolgen hebben voor de toekomst. Iedereen komt later in aanmerking met het andere geslacht, bijvoorbeeld met werk. 
En een ander belangrijk sociaal punt bij jongens is, dat zij de drang hebben om beter te presteren dan anderen, zeker bij meisjes.3 Jongens zijn graag beter dan meisjes op schoolgebied, of andere gebieden. Als zij dit niet meer kunnen uiten, als gevolg van de gescheiden lessen, kan dit tot ander (negatief) gedrag leiden. 
 
Kortom, gescheiden lessen is geen oplossing om verschillen van jongens en meisjes in het onderwijs te voorkomen. 
 
 
 
 

woensdag 1 oktober 2014

Betoog: leerlingen moeten zelf hun docenten kunnen uitzoeken.

Leerlingen moeten zelf hun docenten kunnen uitzoeken

Mijn mening is dat het niet verstandig is om de keuze voor een docent bij de school te houden. Laat de school eerst maar eens aantonen of deze beslissing echt voordelen heeft. 
Zeg nou zelf, een leerling houdt zijn/haar gedachte beter bij de les als deze door een docent wordt gegeven die door hen zelf is uitgekozen. Ze concentreren zich beter en leren daardoor ook meer.
Ik denk ook dat als een leerling geplaatst wordt bij een docent die hij/zij niet mag, minder snel een vraag durft te stellen. Misschien vindt deze leerling dat de docent snel geïrriteerd raakt, en daarom zijn/haar vraag toch maar niet stelt. En deze leerling dan bijvoorbeeld zegt: 'Bij die andere wiskunde docent had ik allang mijn vraag gesteld.' Dit kan gevolgen hebben voor de cijfers van een leerling, wat erg jammer zou zijn. De scholen kiezen zelf voor de (slechte) docenten, waarom moeten de leerlingen dan de gedupeerden daarvan zijn?
Ik vind dat het kiezen van een docent door de leerling zelf , de enige oplossing is waardoor (overmatig) spijbelen opgelost kan worden. De leerlingen gaan natuurlijk met meer plezier naar de les van een zelfgekozen leraar.
Het is toch heel normaal dat sommige mensen elkaar niet mogen?

Naar: Isabel van Wijk, 1 oktober 2014




zondag 21 september 2014

Motivatiebrief Rotary

Rotary Club
Herengracht 242
1016BT, Amsterdam

Isabel van Wijk
Nieuweweg 22
3371CP, Hardinxveld-Giessendam

Hardinxveld-Giessendam, 22 september 2014

Betreft: studeren in het buitenland

Geachte heer/mevrouw,

Naar aanleiding van uw advertentie in de krant, schrijf ik deze brief. Ik zou namelijk graag in aanmerking komen voor de eenjarige studie in het buitenland. Ik zal mij eerst even voorstellen. Ik ben Isabel van Wijk en ik ben zestien jaar. Ik zit in het vijfde jaar van het Gymnasium Camphusianum in Gorinchem. Ik hou van reizen en fotograferen. Ik heb het al vijf jaar goed naar mijn zin op deze school maar ik ben nu toe aan een nieuw avontuur, een jaar in het buitenland studeren lijkt mij dan ook een geweldige, nieuwe ervaring.

Mijn profielkeuze is cultuur&maatschappij. Mijn favoriete vakken zijn daarom ook de talen en geschiedenis. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in de culturen van verschillende landen. Het lijkt mij dan ook heel leerzaam om zelf in zo'n andere cultuur te verblijven. Het verblijven bij een gastgezin vind ik dan ook een heel leuk aspect, hierdoor leer je nog beter de dagelijkse gewoontes kennen. Het is voor mij dan ook geen probleem om mij volledig aan te passen aan het gastgezin.

Ik ben een bescheiden en rustig iemand. Maar ik ben ook sociaal en ik vind het heel leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik denk ook dat ik van deze reis veel zal leren en hierdoor mijn communicatieve vaardigheden een stuk beter zullen worden, wat heel voordelig kan zijn voor mijn verdere carrière.

Ik besef me goed dat deze reis geen vakantie is, maar dat ik ook hard zal moeten werken en zelfstandig zal moeten zijn. Ik denk dat dit mij juist sterker maakt. Ik kijk er naar uit om nieuwe mensen te ontmoeten en mooie plekken te bezoeken.
Ik hoop spoedig uw antwoord te ontvangen.

Met vriendelijke groet,   

Isabel van Wijk







woensdag 2 oktober 2013

1. Reactie op forum

Reactie op 'school moet leuk zijn, dus het boek is uit de gratie, lezen als corvee

Alle jongeren van nu analfabeet?

"mensen, vooral jongeren lezen steeds minder." Martin Slagter beweert dat aan spellen, lezen, schrijven en grammatica niet of nauwelijks tijd wordt besteed, zeker in het voortgezet onderwijs niet. En dat daarom de jongeren geen discipline om geconcentreerd een tekst te lezen en geen schriftelijke vaardigheid hebben. Maar is dat ook echt het geval?

Martin benoemt ook de Media als een van de oorzaken van het minder lezen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Jongeren van nu gaan eerder tv kijken of computeren in plaats van een boek lezen. Maar waarop baseert Martin de informatie over het onderwijs? Heeft Martin werkelijk onderzocht dat geen één school aandacht besteedt aan spellen, lezen, schrijven en grammatica? Ik zit nog op school, en naar mijn mening wordt er juist wel veel aandacht besteed aan deze onderwerpen. Wij zijn verplicht boeken te lezen en er wordt tot aan de zesde klas gestreefd naar een hoog leesniveau. Aan spellen, schrijven en grammatica wordt ook veel gedaan in onze lessen. Natuurlijk is het op iedere school anders, de een besteedt weer meer tijd aan lezen en de andere school weer minder. Maar naar mijn idee is de Media de grootste oorzaak van de ontlezing. 

Naar: Isabel van wijk, Gymnasium Camphusianum, 2 oktober 2013

woensdag 12 juni 2013

Opdracht 8 - Ingezonden brief

Maak dodenherdenking geen jodenherdenking

Naar aanleiding van de column ‘Maak dodenherdenking geen jodenherdenking’ zou ik willen reageren op dit artikel.

Na het lezen van dit stuk was ik verbaasd. Horen we niet ieder jaar in de steeds weer dezelfde commercial: “Op 4 mei herdenken we onze vrijheid en degenen die voor onze vrijheid gevochten hebben.” Waarom stelt de auteur van het artikel dan dat we alleen de gestorven joden herdenken?

4 mei is niet alleen een dag om Joden te herdenken, maar alle oorlogsslachtoffers sinds de tweede wereldoorlog. Voor de soldaten die in Afghanistan zijn gestorven wordt een speech gehouden, denk maar aan de indrukwekkende toespraak die Peter van Uhm gaf over zijn gestorven zoon, en voor de slachtoffers van het verzet worden kransen gelegd. 4 mei is een dag om ons bewust te maken en ons te laten realiseren wat het is om vrij te zijn. Deze dag heeft dus verschillende doeleinden en daarom ben ik van mening dat de schrijver van het artikel zich te veel richt op het feit dat ook Joden worden herdacht.

Natuurlijk is 4 mei een ook dag om alle doden te herdenken en daar horen ook de Duitse soldaten bij die zijn gestorven. Sommige soldaten vochten namelijk niet omdat ze het eens waren met Hitler, maar omdat ze verplicht waren te vechten. Maar de Joden is onbeschrijfelijk veel leed aan gedaan en omdat er nog veel overlevenden van de oorlog zijn die alle verschrikkingen hebben mee gemaakt, is de wond misschien nog te vers om publiekelijk aandacht aan deze doden te schenken.

Ook hebben we een duidelijk standpunt gekozen tegen NSB’ers en daarom begrijp ik dat een gedicht ter nagedachtenis van een ‘landverrader’ in deze tijd nog niet bij de dodenherdenking hoort.

Dat de Joodse oorlogsslachtoffers en de tweedegeneratieslachtoffers nu nog protesteren tegen de herdenking van Duitse militairen is begrijpelijk en daarom is het juist een goed teken dat andere groepen mensen juist wel steeds dichter tot elkaar komen. We moeten de Joodse gemeenschap de tijd geven om zoiets verschrikkelijks als de tweede wereldoorlog te herdenken, dan zal de dodenherdenking uiteindelijk een ander karakter krijgen.



Isabel van Wijk

maandag 13 mei 2013

Interview met.., opdracht nederlands


Interview met Karel Akkerman
Beroep: Tekenaar constructeur aandrijvingstechniek

                               "Het mooiste van mijn beroep is het eindresultaat"



Karel Akkerman (52) is tekenaar constructeur van beroep en verteld ons vandaag wat meer over zijn werk en studie. "Achteraf gezien had ik misschien toch iets met scheikunde moeten doen"

Wat houdt uw werk precies in?
“Op basis van een opdracht voor in de scheepsbouw, een schip of industrie, moet ik eerst de aandrijving ontwikkelen en verzorgen.  Daarna moet ik de elektrische schema’s tekenen op de computer via Eplan of Eagle en maak ik maatschetsen voor kasten met het programma Autocad. Daarna ga ik materialen uitzoeken, deze invoeren en bestellen. Ook moet ik contact met de werkplaats onderhouden, contacten met de klant onderhouden, naamplaten uitzoeken en schema’s opsturen naar de klant. En soms moet ik nog rekening houden met eisen aan keuringsinstanties.”

Wat vindt u zo leuk aan uw werk?
“Het leukste van mijn werk is het eindproduct. Je ziet het langzaam ontstaan en ziet het steeds beter worden. Dan komt het op de proefvloer te staan en komt de klant kijken. En nog leuker is als ze helemaal tevreden zijn!”

Wat vindt u minder leuk aan uw werk?
“De administratieve zaken, er worden steeds meer regeltjes verzonnen. Je moet steeds sneller werken en je krijgt steeds minder uren om iets af te maken. Dat is wel een minpuntje.”

Wilde u dit beroep altijd al gaan kiezen, of had u vroeg iets heel anders in gedachten?
“Vroeger wilde ik meer iets in de richting van scheikunde laborant worden. Ik ben wel naar een school geweest voor scheikunde maar heb toch gekozen voor electrotechniek. Want bij de studie voor scheikunde moest je 4 jaar leren en verdiende je niks, en dat vond ik niet handig. Dus ben ik gaan werken bij Verolme Electro, toen kreeg ik een opleiding met 2 dagen leren en 3 dagen werken. Maar achteraf gezien had ik beter voor scheikunde kunnen kiezen, meer toekomst en betere verdiensten.”

Hoelang doet u dit werk al?
Na even nadenken en tellen. Zegt Karel lachend: “al 36 jaar! Dat is lang he!”

Vindt u uw werk nog steeds leuk, of zou u ook wel iets anders willen doen?
“Ik zou wel iets anders willen doen, maar dat is moeilijk vanwege mijn leeftijd. Maar ik zou wel iets willen doen met fotografie of tuinarchitectuur. Maar mijn huidige baan vind ik ook nog leuk hoor!”

Wat voor studie heeft u gedaan?
“Ik heb Mavo gedaan. Daarna ging ik naar De Middelbare Electro beroepsopleiding, en daarbij kan je meerdere opleidingen doen zoals, electronica en electrotechniek. Ik heb voor de electrotechniek gekozen.”

Heb je een creatieve aanleg nodig voor dit vak?
“Ja, gedeeltelijk wel. Je moet wel een creatief vermogen hebben om oplossingen te bedenken voor problemen, en het schetsen van de schema’s.”

Was u dan ook vroeger al creatief?
Ja best wel, ik had een modelspoorbaan en ik tekende ook al wel.

Ik dank Karel zeer voor dit leerzame interview en hoop dat jullie er ook wat van hebben opgestoken!

donderdag 21 februari 2013

Opdracht 6 Klachtenbrief

Isabel van wijk
Nieuweweg 22
3371 CP Hardinxveld

M. Woudstra

Oude Gracht 31
2011 GL Haarlem

Gorinchem, 21 februari 2013


Betreft: service Hamster bv.


Geachte heer Woudstra,


naar aanleiding van mijn aankoop van een paar schaatsen bij u in de winkel, dien ik een klacht in. U heeft mijn vorige verzoek geweigerd, ik zou graag willen dat u mijn tweede verzoek wel aanvaart. Hieronder leg ik u uitgebreid uit waarom ik niet tevreden ben met uw service.


In oktober zag ik een geschikt paar schaatsen
 (afgeprijsd naar €100,-) die ik graag wilde kopen. De schaatsen moesten nog in mijn maat besteld worden, maar dat is men vergeten en toen ik er nog een keer om kwam vragen waren ze al allemaal uitverkocht en konden ze niet meer besteld worden. Ik ben toen op zoek gegaan naar een ander paar schaatsen bij u in de winkel. Het nieuwe paar had ik graag willen kopen met korting, naar aanleiding van de fout van mijn vorige bestelling. Het nieuwe paar was ook een stukje duurder dan het vorige. Hier stemde u niet mee in. Uiteindelijk heb ik het paar gekocht maar met mijn eerste training trok ik de veterbevestiging van de linkerschoen kapot. Hiermee ben ik terug naar de winkel gegaan en er werd mij beloofd mijn schaats te repareren. Ik ben niet meer tevreden over uw service en heb dus mijn geld teruggevraagd, de verkoper aan de kassa weigerde dit en ik kreeg een tegoedbon. Naar mijn vele problemen met de aankopen begrijpt u dat ik hier niet mee instem.

Ik zou graag willen dat u mijn geld aan mij retourneert, en ik hoop dat u hiermee instemt. Ik hoop u hiermee genoeg te hebben geïnformeerd, en alvast bedankt voor het beantwoorden van deze brief.


Met vriendelijke groet,



Isabel van Wijk