woensdag 12 juni 2013

Opdracht 8 - Ingezonden brief

Maak dodenherdenking geen jodenherdenking

Naar aanleiding van de column ‘Maak dodenherdenking geen jodenherdenking’ zou ik willen reageren op dit artikel.

Na het lezen van dit stuk was ik verbaasd. Horen we niet ieder jaar in de steeds weer dezelfde commercial: “Op 4 mei herdenken we onze vrijheid en degenen die voor onze vrijheid gevochten hebben.” Waarom stelt de auteur van het artikel dan dat we alleen de gestorven joden herdenken?

4 mei is niet alleen een dag om Joden te herdenken, maar alle oorlogsslachtoffers sinds de tweede wereldoorlog. Voor de soldaten die in Afghanistan zijn gestorven wordt een speech gehouden, denk maar aan de indrukwekkende toespraak die Peter van Uhm gaf over zijn gestorven zoon, en voor de slachtoffers van het verzet worden kransen gelegd. 4 mei is een dag om ons bewust te maken en ons te laten realiseren wat het is om vrij te zijn. Deze dag heeft dus verschillende doeleinden en daarom ben ik van mening dat de schrijver van het artikel zich te veel richt op het feit dat ook Joden worden herdacht.

Natuurlijk is 4 mei een ook dag om alle doden te herdenken en daar horen ook de Duitse soldaten bij die zijn gestorven. Sommige soldaten vochten namelijk niet omdat ze het eens waren met Hitler, maar omdat ze verplicht waren te vechten. Maar de Joden is onbeschrijfelijk veel leed aan gedaan en omdat er nog veel overlevenden van de oorlog zijn die alle verschrikkingen hebben mee gemaakt, is de wond misschien nog te vers om publiekelijk aandacht aan deze doden te schenken.

Ook hebben we een duidelijk standpunt gekozen tegen NSB’ers en daarom begrijp ik dat een gedicht ter nagedachtenis van een ‘landverrader’ in deze tijd nog niet bij de dodenherdenking hoort.

Dat de Joodse oorlogsslachtoffers en de tweedegeneratieslachtoffers nu nog protesteren tegen de herdenking van Duitse militairen is begrijpelijk en daarom is het juist een goed teken dat andere groepen mensen juist wel steeds dichter tot elkaar komen. We moeten de Joodse gemeenschap de tijd geven om zoiets verschrikkelijks als de tweede wereldoorlog te herdenken, dan zal de dodenherdenking uiteindelijk een ander karakter krijgen.



Isabel van Wijk